به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران، حجت‌الاسلام والمسلمین علیزاده مدیر حوزه‌های علمیه خواهران، در جشنواره برترین‌های قرآنی طلاب خواهر (میثاق) که در سالن همایش آیت الله شرعی(ره) مرکز برگزار شد، به تبیین راز جاودانگی کلام‌الله مجید و شاه‌کلید ارتباط یافتن با ملکوت پرداخت و با اشاره به روایتی از شیخ الطائفه طوسی(ره) در کتاب امالی (جلد دوم، صفحه ۸۷) اظهار کرد: یکی از شاگردان خاص حضرت هادی(علیه السلام) به نام یَعْقوب بن اِسْحاق دورَقی اَهْوازی معروف به اِبْن‌سِکّیت از ایشان سوال کرد که چرا قرآن در هر دوره‌ای تازگی خود را از دست نمی‌دهد و حس تکراری بودن به انسان دست نمی‌دهد؟ امام هادی(ع) در جواب فرمودند: خداوند بنا نداشته است که قرآن تاریخ مصرف یا تاریخ انقضا داشته باشد، بلکه بنا بوده که در سطح فهم و عقل مردمان یک دوره و یک زمان نزول پیدا کند. قرآن برای تمامی انسان‌ها در زمانه خودشان نازل شده، به گونه‌ای که عقلانیت جمعی و فردی آن زمان به محتوای قرآن برسد و هر کس از محضر قرآن بهره خود را ببرد بنابراین برای هر فردی که توجه کند و دل به پیام وحی بدهد، قرآن تازگی دارد و مطالب نو برای او خواهد داشت.

نکته‌سنجی امام خمینی (ره)؛ شاه‌کلید «تطبیق»

حجت‌الاسلام والمسلمین علیزاده در ادامه به بیان نکته‌ای در راستای شاه‌کلید ارتباط با آسمان و ملکوت از حضرت امام خمینی(ره) در کتاب‌های «گسست‌ها و آداب الصلاة» اشاره کرد و با بیان این‌که مهم‌ترین امری که انسان را به نتایج بسیار و استفاده‌های بی‌شمار می‌رساند، «تطبیق» است، افزود: تطبیق یعنی اینکه در هر آیه از آیات قرآن کریم که تفکر می‌کنید، مفاد قرآن را با حال خود تطبیق دهید و از آن برای شفای امراض خود استفاده کنید.

مدیر حوزه‌های خواهران با استناد به آیه ۱۰ سوره مبارکه انبیاء «لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَیْکُمْ کِتَابًا فِیهِ ذِکْرُکُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ» مطرح کرد: خداوند می‌فرماید؛ ما کتابی فرستادیم که قصه‌ی شما در آن است، شرح حال خودتان در آن است، آیا نمی‌خواهید فکر کنید؟

سیره اهل بیت (ع) در «مقام تخاطب» با قرآن

وی در تشریح اهمیت این اصل، به سیره اهل بیت (ع) اشاره کرد و گفت: در معارف اهل بیت(ع) این تطبیق بسیار برجسته است و اهل بیت این مطلب را به ما آموخته‌اند، علامه مجلسی در جلد ۴۳ بحارالانوار می‌فرمایند؛ امام سجاد (ع) می‌فرمایند که امام مجتبی(ع) به هیچ فرازی از قرآن برنمی‌خورد که در او خطاب شده بود «یَا أَیُّهَا النَّاسُ»، مگر آنکه آقا از سرای بانگ بر می‌آوردند که لَبَّیْکَ اللَّهُمَّ لَبَّیْکَ. یعنی حضرت خودشان را در مقام تخاطب می‌دیدند؛ دقیقاً روی گفتار به من است و من مخاطبم.

حجت‌الاسلام والمسلمین علیزاده افزود: امام معصوم در این حد حس تخاطب می‌گرفتند که هر جا این فراز می‌آمد، مانند یک حاجی که احرام بسته، لب مبارکشان به لبیک گفتن باز می‌شد.

«محزون کردن نفوس» راهی برای عبور از غفلت

مدیر حوزه‌های خواهران در ادامه به خطبه ۱۹۳ نهج‌البلاغه(خطبه متقین) از امیرالمؤمنین علی (ع) اشاره کرد و گفت: اهل تقوا کسانی‌اند که اجزاء قرآن را تا آنجایی که می‌توانند خوب می‌خوانند، به آداب تلاوت مؤدب باشند و آنگاه نفوس خود را به خواندن قرآن محزون می‌کنند.

وی مفهوم «محزون کردن نفوس» را تبیین کرد و ادامه داد: اسباب غفلت و درگیری ذهن با عالم کثرات بسیار زیاد است، این‌که حضرت می‌فرمایند با خواندن قرآن دل خودشان را محزون می‌کردند، یعنی از این غفلت‌ها، شادی‌های زودگذر و سرگرمی‌ها عبور می‌کردند، دست نفس را می‌گرفتند و در فضایی قرار می‌دادند که متوجه باشد.

حجت‌الاسلام والمسلمین علیزاده استغفار ۷۰ باره پیامبر اسلام(ص) در هر مجلسی را شاهدی بر دوری ناگزیر انسان از ملکوت به جهت بعد جسدانی دانست و افزود: آدمی که متوجه نباشد نمی‌فهمد که عالم محضر خداست، شرم حضور نمی‌گذارد آدم دست از پا خطا کند، دل انسان به خاطر لوث غفلت‌ها و زنگار گناهان آلوده می‌شود و به کما می‌رود اما کسی که بداند قرآن را چگونه بخواند و ادب محضر قرآن را درک کند، قرآن دل آدم را زنده می‌کند و دل زنده شده از کمند شیطان بیرون می‌پرد.

قرآن موجودی زنده است

وی به بیان ویژگی‌های متقین پرداخت و گفت: کسانی که اهل تقوا هستند، دوای دردهای خودشان را با کتاب الهی به دست می‌آورند، هرگاه از آیه تشویق‌آمیزی می‌گذرند، از روی آرزو به آن تکیه می‌کنند و گمان می‌برند بهشت موعود در جلوی چشمان آن‌ها قرار گرفته است و هرگاه بر آیه تقریب و وعید عبور می‌کنند، گوش‌های دلشان را به آن فرا می‌دهند و گمان می‌برند تنفس آتشین دوزخ و صدای برافروخته شدن هیزم آن در اعماق گوش‌های آنان است.

مدیر حوزه‌های خواهران یکی از ترفندهای قرآنی را «به خود گرفتن» نامید و تأکید کرد: من باید تلاش کنم خودم را مخاطب آیه به آیه قرآن ببینم و باب گفت‌وشنود با قرآن را باز کنم. گفتگو کردن با قرآن یعنی من باور داشته باشم قرآن زنده است، اراده دارد و به خاطر همین است که شفاعت می‌کند، وجود نوری قرآن برمی‌گردد به کلام ربوبی، نه آن چیزی که در مصحف روی کاغذ آمده است. ائمه به ما یاد دادند که با قرآن با آداب خودش جدی برخورد کنیم و خودمان را مخاطب ببینیم.

حجت‌الاسلام علیزاده در پایان اظهار کرد: همچنان که دست کشیدن به ظاهر آیات بدون طهارت حسّی ممکن نیست، راه یافتن به باطن قرآن بدون طهارت روح ممکن نیست، امیدواریم در پرتو عنایت حضرت بقیة‌الله(عج)، بتوانیم خودمان را در این شهر الهی، ماه رجب‌الاصب (که باران رحمت الهی ریزان است) و ماه شعبان، برای ورود به مهمانی بزرگ الهی در رمضان آماده کنیم.

انتهای پیام/