به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/مازندران، حمیده مظلومی مدیر مدرسه علمیه قدسیه در گفت‌وگویی با موضوع تربیت و اقتصاد مقاومتی در سیره حضرت زهرا سلام الله علیها و جایگاه زن در اقتصاد خانواده بیان کرد: در سیره درخشان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، پیوندی عمیق میان تربیت انسان مؤمن و اقتصاد مقاومتی مشاهده می‌شود؛ پیوندی که از دل ایمان به خدا، قناعت، و عزت نفس برمی‌خیزد.

وی گفت: حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها نماد زنی است که در عین فقر ظاهری، غنای درونی و کرامت انسانی را به عالی‌ترین شکل به نمایش گذاشت. خانه‌ی ساده‌اش در مدینه، نمونه‌ای روشن از مدیریت اقتصادی بر پایه‌ی عقل، ایمان، و عدالت بود. ایشان هیچ‌گاه به رفاه‌زدگی یا تجمل‌گرایی تن ندادند و با ساده‌ترین وسایل، محیطی سرشار از عشق، معنویت و رشد تربیتی برای فرزندان خویش فراهم کردند.

مدیر مدرسه تأکید کرد: در نگاه بانوی دو عالم، اقتصاد مقاومتی نه تنها به معنای صرفه‌جویی و کار، بلکه نوعی تربیت روحی است که انسان را از وابستگی و ذلت نجات می‌دهد. او با رفتار خود آموخت که عزت زن و مرد مسلمان در ایستادگی، تلاش، و رضایت از روزی حلال است؛ نه در وابستگی به مال دنیا.

خانم مظلومی گفت: در نگاه بانوی دو عالم، اقتصاد مقاومتی نه تنها به معنای صرفه‌جویی و کار، بلکه نوعی تربیت روحی است که انسان را از وابستگی و ذلت نجات می‌دهد. او با رفتار خود آموخت که عزت زن و مرد مسلمان در ایستادگی، تلاش، و رضایت از روزی حلال است؛ نه در وابستگی به مال دنیا.

وی با اشاره به الگوی عملی در تربیت نسل مقاوم اظهار کرد: از منظر تربیتی نیز، حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها با الگوی عملی خود فرزندانش را بر اساس همین مبنا پرورش دادند. امام حسن و امام حسین علیهم السلام و حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در دامان مادری رشد یافتند که با ساده‌زیستی، صبر در برابر تنگدستی و مشارکت در زندگی خانوادگی، روح مقاومت و خودباوری را در آنان نهادینه کرد.

مدیر مدرسه گفت: درس اصلی که از این سیره جاودان می‌آموزیم آن است که اقتصاد مقاومتی از خانه آغاز می‌شود؛ از نوع تربیت فرزندان، از شیوه‌ی خرج کردن در خانواده، از آموزش قناعت به جای حرص، و از ایمان به اینکه برکت در صداقت و تلاش است، نه در انباشتن مال. بنابراین، تربیت به سبک فاطمی، تربیتی است که از اقتصاد مقاومتی جدا نیست؛ زیرا هر دو در خدمت ساخت جامعه‌ای مؤمن، مستقل و عزتمندند.

خانم مظلومی در بخش بعدی مباحث خود به موضوع نقش محوری زن در اقتصاد خانواده و نقد تقلیل‌گرایی پرداخته و بیان کرد: گاهی پنهان بودنِ یک حقیقت، سبب نادیده ماندن آن می‌شود، و گاه آن‌چنان آشکار است که باز هم دیده نمی‌شود. نقش اساسی و محوری زن در اقتصاد خانواده و جامعه از جمله واقعیت‌های روشن اما کم‌توجه‌شده در روزگار ماست. با وجود اهمیت بنیادین این جایگاه، برخی آمارها بیانگر آن‌اند که نزدیک به ۸۰ درصد از زنان در جامعه، از منظر نظام‌های آماری رسمی، به‌عنوان نیروی اقتصادی غیرفعال شناخته می‌شوند. این در حالی است که در سایه‌ی گسترش تفکر سرمایه‌داری، معیار فعالیت اقتصادی زن به حضور او در بازار کار محدود شده است؛ گویی ارزش زن تنها در صورتی به رسمیت شناخته می‌شود که از کانون خانواده دور شود و در چرخه تولید مادی، به‌عنوان نیروی کار تعریف گردد. در چنین نگرشی، زن از مقام ملکه‌بودن در خانواده و جامعه به سطح یک کارگر یا ابزار اقتصادی تقلیل می‌یابد.

وی در پایان یادآوری کرد: در اندیشه‌ اسلامی، زن در جایگاهی والاست؛ محور گرما، نشاط و پویایی خانه و اساس توازن اجتماعی است. زن در نگاه توحیدی، همانند ملکه زنبور عسل در کندو است: موجودی که حیات، هماهنگی و بقای نظام از وجود او سرچشمه می‌گیرد. اگر ملکه نباشد، دیگر کندویی وجود نخواهد داشت. چنین است که در نگاه اسلامی، نقش زن نه در خروج از خانه و رقابت با مرد، بلکه در ایفای رسالت آفرینندگی، تربیت و مدیریت عاطفی و معنوی خانواده معنا می‌یابد نقشی که هیچ نظام اقتصادی یا سیاسی جایگزین آن نخواهد بود.

انتهای پیام/